Μέλλουσες μανούλες,δεν είστε μόνες.

Όλα ξεκίνησαν πριν από περίπου τρία χρόνια,όταν είδα αυτές τις υπέροχες δύο ροζ γραμμές. 

Θυμάμαι οτι δεν είχα ακόμη καθυστέρηση,είχα απλά αυτό το "ένστικτο".

Με την β χοριακη επιβεβαιώθηκε και η εγκυμοσύνη μου. Είχα τόσο ανάμεικτα συναισθήματα,γιατί ξεκινούσε η μητρότητα. Ήμουν φοβισμένη,δεν ήξερα αν θα τα καταφέρω,ήμουν μόλις 20 χρονών.

Οι μέρες πέρασαν και έφτασε η ώρα για τον πρώτο υπέρηχο...Ήμουν 7 εβδομάδων και το μόνο που είδα ήταν μια πολύ μικρή κουκίδα,αυτό ήταν το μωρό μου. 

Την επόμενη βδομάδα,ξανά για υπέρηχο...ακούσαμε την καρδιά της που χτυπούσε πάρα πολύ δυνατά,δεν θα τον ξέχασω ποτέ αυτόν τον ήχο.

Οι εβδομάδες περνούσαν και η κοιλίτσα άρχισε να φαίνεται από νωρίς.

Ένα μεσημέρι όμως ήταν η πρώτη φορά που τρόμαξα,είχα βγάλει λίγο αίμα. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι έχασα το μωρό.

Επισκέφτηκα το νοσοκομείο,μετα απο συμβουλή του γιατρού μου. Είδαμε ότι το μωρό είναι καλά,αλλά διαγνώστηκα με χαμηλό πλακούντα. Έκανα 6 μέρες εισαγωγή,μέχρι να κάνουμε την φαρμακευτική αγωγή. Μετά το εξιτήριο μου,η πρώτη μου επίσκεψη ήταν στον γιατρό μου,ο οποίος και μου είπε ακινησία και χάπια. Το στενάχωρο ήταν,ότι αν ο πλακούντα δεν ανέβαινε θα γεννουσα με καισαρική,κάτι το οποίο δεν ήθελα.

Όταν πλέον έφτασα 3 μηνών,έφτασε και η ώρα για τον πρώτο μου μεγάλο υπέρηχο. Ένας κρίσιμος υπέρηχος,διότι εκεί θα φαινόταν αν ανέβηκε τελικά ο πλακουντας. Η μικρή μου Σοφία μου έδωσε τύχη γιατί τελικά όλα ήταν καλά,είχα χαρεί πάρα πολύ με αυτό το νέο. Το δεύτερο νέο ήταν ότι το μωρό μας είναι κορίτσι. 

Οι μέρες συνέχισαν να περνάνε,αλλά οι περιπέτειες μου δεν τελείωσαν. 

21 εβδομάδων,ξανά βλέπω αίμα...πήγα απευθείας στο νοσοκομείο. Διάγνωση "ανοιχτός και κοντός τράχηλος". Άλλες 7 μέρες εισαγωγή.

 Βγαίνω από το νοσοκομείο και ακριβώς 26 εβδομάδων ξανά κάνω εισαγωγή,διότι ο τράχηλος συνέχισε να ανοίγει. Οι γιατροί συζητούσαν για περιδεση. 

Το χειρότερο από όλα ήταν τα λόγια μιας νοσοκόμας,που με είπε "μπορεί να γεννήσεις και το παιδί σου δεν θα είναι βιώσιμο".

Ήμουν πολύ χάλια ψυχολογικά...έμεινα μέσα άλλες 7 μέρες,δεν έκανα περιδεση αλλά ήμουν σε πλήρη ακινησία,μόνο για μπάνιο σηκωνομουν. 

Ο γιατρός μου θυμάμαι με έλεγε "Κατερίνα μου,να πάρουμε όσες περισσότερες βδομάδες μπορούμε,να φτάσουμε τουλάχιστον τις 33 για να μην έχουμε κανένα πρόβλημα". Το πόση στεναχώρια και το τι άγχος είχα μέχρι να φτάσω τις 33 εβδομάδες δεν μπορώ να το περιγράψω.

Και όμως τα κατάφερα,έφτασα Όχι απλά τις 33 εβδομάδες,αλλά τις 39 ακριβώς.

30 Δεκεμβρίου και ώρα 03:00μ.μ με πιάνουν οι πόνοι και τρέχω απευθείας στο νοσοκομείο. 

Με βάζουν στον καρδιοτοκογραφο και ύστερα από 40 λεπτά μου λένε "συγχαρητήρια,γεννας". Η πρώτη μου αντίδραση ήταν το κλάμα...με έπιασαν τα κλάματα και δεν μπορούσα να ηρεμήσω,εκείνη την στιγμή κατάλαβα ότι όντως θα γεννήσω σήμερα και θα γίνω μαμά...με έπιασε μεγάλος φόβος.

Οι πόνοι είχαν ξεκινήσει ήδη,θυμάμαι ότι έκανα 35 λεπτά να φτάσω στον επάνω όροφο. 

Φάση πρώτη: Αίθουσα οδυνων....ήταν μαρτυρικές αυτές οι ώρες,τσιρίζα από τους πόνους,δεν μπορούσα να το διαχειριστώ όλο αυτό.. Οι μαιες μου έλεγαν να μην κλαίω,διότι δεν θα έχω δυνάμεις για μετά που θα έπρεπε να σπρώξω,εγώ όμως δεν μπορούσα να ηρεμήσω αλλά ούτε και να πάρω ανάσες,όλα γινόντουσαν αυθόρμητα εκείνη την στιγμή...

Ύστερα από 6 ώρες μου έσπασαν τα νερά και με πήγαν στην αίθουσα τοκετού. Εκεί ξεκινούσε άλλο μαρτύριο...5 λεπτοί πόνοι,να μου λένε "σπρωξε" εγώ να σπρώχνω με όση δύναμη μου απέμεινε...και ξαφνικά ακούω τους γιατρούς να μου λένε "μην σπρώχνεις άλλο,πάρε βαθιές ανασες". Ήξερα ότι κάτι δεν πάει καλά. Όσο εγώ εσπρωχνα,οι παλμοί της κόρης μου έπεφταν. 

Μετά από 3 ολόκληρες ώρες στην αίθουσα τοκετού,μετά από 3 ώρες αγωνίας και πόνου,μου λένε οι γιατροί "σου δίνουμε μια ακόμη ευκαιρία να σπρώξει,αν δεν βγει θα την πάρουμε με βεντουζα ". Μόνο στην ιδέα τρόμαξα πολύ,είπα στον εαυτό μου ότι θα σπρώξω με όλη μου την δυναμη(και ας μην είχα αλλη,αφού ήμουν πολύ εξαντλημένη). 

Φτάνει λοιπόν ο τελευταίος πόνος,μου φωνάζουν να σπρώξω,παίρνω μια βαθιά ανάσα και σπρώχνω όσο πιο δυνατά μπορώ(θυμάμαι ότι κόντευε να μου τελειώσει το οξυγόνο,από την βαθιά ανάσα που πήρα). Και τα κατάφερα,έβγαλα την πανέμορφη μου κόρη 30 Δεκεμβρίου 2017 και ώρα 13:26. 

Όμως η χαρά κράτησε λίγα δευτερόλεπτα,διότι δεν ανεπνεε. Την επανέφεραν οι γιατροί και χτυπήματα στην πλάτη(είχε τυλιχτεί δύο φορές από τον ομφάλιο λώρο και είχε κάνει "κακα" λίγο πριν βγει. Ήταν θαύμα που τα καταφέραμε. 

Την αφησανε ακριβώς 8 δευτερόλεπτα στην αγκαλιά μου,ίσα που πρόλαβα να την μυρίσω,γιατί την πήραν στην ΜΕΝΝ.

Έμεινε 5 ολόκληρες μέρες το μωρό μου εκεί μέσα και εγώ? Εγώ το μόνο που μπορούσα να κάνω είναι να πηγαίνω δύο φορές την μέρα και να την βλέπω για μια ώρα,με τόσα καλώδια στο σώμα της και με μελανά χέρια από τα τρυπηματα.

Εγώ έμεινα 4 μέρες στο νοσοκομείο,όλοι μου έλεγαν να ξεκουραστώ όσο προλάβω,εγώ δεν μπορούσα,είχα συνέχεια το μυαλό μου στην Σοφία. Θυμάμαι έβαζα κάθε 3 ώρες ξυπνητήρι και έβγαζα όσο γάλα είχα με το θήλαστρο και το πήγαινα στις νοσοκόμες να το δώσουν στο μωρό μου,αφού δεν μπορούσα να την θηλασω εκεί μέσα. Ύστερα από 5 μέρες όμως το μωρό μου το πήρα αγκαλιά και αυτήν την φορά όχι για μια ώρα,πηγαίναμε επιτέλους στο σπίτι μας,γεμάτες υγεία και αγάπη.

Τώρα θα μου πείτε γιατί σας είπα την ιστορία μου....

Το μήνυμα που θέλω απλά να μεταδώσω είναι "όσες μέλλουσες μανούλες έχετε και εσείς επιπλοκές στην εγκυμοσύνη σας και νιώθετε φόβο,θέλω να σας πω να έχετε πίστη,κουράγιο και υπομονή...Όλα θα πάνε καλά,να μην φοβάστε και να είστε δυνατές,γιατί η μάνα είναι γεννημένη για να αντέχει τα δύσκολα".

Σας ευχαριστώ που ακούσατε την ιστορία μου,εύχομαι να σας δώσει κουράγιο και δύναμη και αύριο να ξυπνήσετε ακόμη πιο δυνατές!

Pancakes σοκολάτας

Και ποιος δεν τρελαίνεται για pancakes;
Και ποιος δεν τρελαίνεται για σοκολάτα;
Τι θα λέγατε για έναν συνδυασμό όμως;
Σας έχω την τέλεια συνταγή,για αφράτα και πεντανόστιμα pancakes σοκολάτας,στα οποία δεν θα μπορεί να αντισταθεί κανείς...
Πάμε να δούμε λοιπόν την συνταγή:

Για τα pancakes:
 ●180 γρ. ξινόγαλο
● 1 αβγό, μεσαίο
● 50 γρ. βούτυρο
● 1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
● 50 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική
● 120 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
● 1 κ.γ. κοφτό κακάο
● 1 κ.γ. σόδα μαγειρική
●1 πρέζα αλάτι
● βούτυρο, για το ψήσιμο



 Για τη γκανάς:

●50 γρ. βούτυρο
● 150 γρ. γάλα
● 200 γρ. κουβερτούρα 65%


 Για το σερβίρισμα:

●καραμέλες(Η ότι άλλο θέλουμε)


Μέθοδος Εκτέλεσης

 Για τα pancakes : Βάζουμε το βούτυρο σε ένα τηγάνι και το λιώνουμε σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά.
 Σε ένα μπολ βάζουμε το ξινόγαλο, το αβγό, τη βανίλια, τη ζάχαρη, το λιωμένο βούτυρο και ανακατεύουμε καλά.
 Σε άλλο μπολ βάζουμε το αλεύρι, τη σόδα, το κακάο, αλάτι και ανακατεύουμε.
Μεταφέρουμε το μείγμα των στερεών στο μπολ με τα υγρά υλικά και ανακατεύουμε με μια κουτάλα. Τοποθετούμε ένα τηγάνι σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά και βάζουμε 1 κ.γ. βούτυρο.
 Βάζουμε 2 κ.σ. από το μείγμα στο τηγάνι και ψήνουμε 1-2 λεπτά από κάθε πλευρά για να ψηθούν καλά. Ψήνουμε τα pancakes σε δόσεις.
Σε κάθε δόση προσθέτουμε 1 κ.γ. βούτυρο.
 Αφαιρούμε και αφήνουμε στην άκρη.

Για τη γκανάς:   Τοποθετούμε ένα τηγάνι σε μέτρια φωτιά.
 Βάζουμε το γάλα, το βούτυρο και αφήνουμε να πάρει μια βράση και να λιώσει το βούτυρο.
 Σπάμε την κουβερτούρα σε μικρά κομμάτια και τη βάζουμε σε ένα μπολ.
 Βάζουμε το καυτό μείγμα από το τηγάνι στο μπολ με την κουβερτούρα και αφήνουμε 10 δευτερόλεπτα να μαλακώσει η κουβερτούρα.
Στη συνέχεια ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει τελείως και ομογενοποιηθούν τα υλικά.
 Σερβίρουμε τα pancakes με τη γκανάς και ότι άλλο θέλουμε.

Κέικ με κομμάτια και σάλτσα φράουλας

Σήμερα θα σας δείξω το υπέροχο και αφράτο κέικ φράουλας που Έκανα,ένα κέικ που θυμίζει άνοιξη...
Έχουμε φτάσει στα τέλη Μαρτίου,ο καιρός δεν μας κάνει την χάρη να καλυτερέψει λίγο,αλλά δεν πειράζει γιατί υπάρχουν χίλιοι τρόπου για να νιώσουμε την άνοιξη κοντά μας...Ένας τρόπος είναι αυτό το φανταστικό κέικ.
Πάμε να δούμε την συνταγή λοιπόν....

ΥΛΙΚΆ :


6 κ.σ ανάλατο βούτυρο (και λίγο παραπάνω για να βουτυρώσεις τη φόρμα του κέικ)
1 ½ φλιτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 ½ κ.γ μπέικιν
½ κ.γ αλάτι
1 φλιτζάνι και 2 κ.σ ζάχαρη
1 μεγάλο αυγό
½ φλιτζάνι γάλα
1 κ.γ εκχύλισμα βανίλιας
1 κιλό φράουλες κομμένες στη μέση
Σάλτσα ή μαρμελάδα φράουλα για την επικάλυψη(εγώ έβαλα σπιτική μαρμελάδα)




ΕΚΤΈΛΕΣΗ:

Προθερμάνετε το φούρνο στους 300 βαθμούς. Βουτυρώνεις τη φόρμα του κέικ και την αφήνεις στην άκρη. Σε ένα μπολ μετρίου μεγέθους κοσκινίζεις το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ και το αλάτι.

Στη συνέχεια βάλε το βούτυρο και τη ζάχαρη στο μπολ του ηλεκτρικού μίξερ και ανακάτεψε σε μέτρια-υψηλή ταχύτητα για περίπου 3 λεπτά. Μείωσε την ταχύτητα σε μέτρια προς χαμηλή και πρόσθεσε στο μπολ το αυγό, το γάλα και τη βανίλια και συνέχισε το ανακάτεμα.

Ρίξε σταδιακά το αλεύρι στο μείγμα και συνέχισε να ανακατεύεις μέχρι να γίνει μία ομοιόμορφη μάζα. Μόλις είναι έτοιμο ρίξε το στη βουτυρωμένη φόρμα του κέικ και βάλε από πάνω τις κομμένες φράουλες όσο το δυνατόν πιο κοντά τη μία με την άλλη. Ρίξε από πάνω τις δύο κουταλιές ζάχαρης που άφησες στην αρχή και βάλε το κέικ για στο φούρνο.

Ψήσε το κέικ αρχικά για 10 λεπτά. Στη συνέχεια χαμήλωσε τη φωτιά στους 160 βαθμούς και άφησε το να ψηθεί γύρω στη μία ώρα μέχρι να ροδίσει. Μόλις είναι έτοιμο(θα το καταλάβεις με ένα μαχαίρι)το αφήνεις ελάχιστα λίγο να κρυώσει,ρίχνεις από πάνω λίγη σάλτσα η μαρμελάδα φράουλας και αν θέλετε βάφεται λίγα ακόμη κομμάτια φράουλας από πανω,για το ντεκόρ.

ΚΑΛΗ ΑΠΌΛΑΥΣΗ!

Ψωμι χωρίς ζύμωμα στη γάστρα

Θέλετε μια συνταγή για εύκολο,τραγανό και αφράτο ψωμάκι χωρίς ζύμωμα?

Σας έχω την τέλεια συνταγή φίλοι,μια συνταγή πανεύκολη,χωρίς πολύ κόπο. Τέτοιες δύσκολες στιγμές που περνάμε,είναι ότι καλύτερο για ένα σπιτικό ψωμάκι,το οποίο θα μας επιτρέψει να μην κάνουμε άσκοπες μετακινήσεις στον φούρνο. 
Η συγκεκριμένη δοσολογία  βγάζει δύο καρβέλια και το μόνο που πρέπει να ξέρετε,είναι ότι η ζύμη χρειάζεται μια προεργασία για να φουσκώσει και να γίνει,οπότε καλό είναι να την κάνετε την προηγούμενη μέρα,ώστε την επόμενη να είναι έτοιμη η ζύμη για ψήσιμο. Πάμε να δούμε λοιπόν την συνταγή μας...

Υλικά συνταγής

1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις

2 φακελάκια μαγιά ξερή

1 κουταλάκι ζάχαρη

2 κουταλάκια αλάτι

4 κουταλιές ελαιόλαδο

3 κούπες νερό

Εκτέλεση Συνταγής

Σε ένα μεγάλο μπωλ, ανακατεύουμε όλα τα υλικά καλά μέχρι να γίνει ομοιόμορφη ζύμη. Σκεπάζουμε το μπωλ με ένα καπάκι και το βάζουμε στο ψυγείο για 12 ώρες τουλάχιστον. Αυτό είναι όλο. 

Προσοχή: Η ζύμη θα φουσκώσει στο ψυγείο οπότε θα πρέπει να την έχετε βάλει σε αρκετά μεγάλο μπωλ με μπόλικο ελεύθερο χώρο. Διαφορετικά το επόμενο πρωί θα βρείτε τη ζύμη του ψωμιού σας να έχει ξεχειλίσει (μου συνέβει για αυτό το λέω!)

Αφού η ζύμη μείνει 12 ώρες τουλάχιστον στο ψυγείο μας, π.χ. την επόμενη μέρα, την βγάζουμε από το ψυγείο και θα δούμε ότι έχει ακόμα μια υγρασία. Γι' αυτό, απλώνουμε λίγο αλεύρι σε ένα πάγκο και ζυμώνουμε τη ζύμη ίσα-ίσα για να γίνει στεγνή. Δεν χρειάζεται ζύμωμα πάνω από 2-3 λεπτά.

Στη συνέχεια, προθερμαίνουμε το φούρνο μας στους 250 βαθμούς και βάζουμε μέσα μια κενή γάστρα καπακωμένη για να κάψει καλά. Η γάστρα δεν χρειάζεται ούτε λάδωμα ούτε κάτι άλλο.

Φτιάχνουμε με τη ζύμη μας ένα μεγάλο καρβέλι (ή δύο μικρότερα καρβέλια ή όπως αλλιώς θέλουμε) και το βάζουμε μέσα στη γάστρα. Κλείνουμε τη γάστρα και αφήνουμε το ψωμί μας να ψηθεί στους 250 βαθμούς για 35-40 λεπτά. Προσοχή: δεν ανοίγουμε το φούρνο στο χρόνο αυτό για να μην χαθεί η θερμότητα. Επίσης, ο χρόνος μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το φούρνο σας.

Μετά από 40 λεπτά περίπου, αφαιρούμε το καπάκι από τη γάστρα και θα πρέπει να δούμε ότι έχει αρχίσει να παίρνει χρώμα. Αφήνουμε το ψωμάκι μας να ψηθεί χωρίς καπάκι για ακόμα 10-15 λεπτά για να φτιάξει τραγανή κόρα.

Το ψωμί τώρα πρέπει να είναι έτοιμο. Θα το καταλάβετε από το κλασικό χρώμα που θα έχει αποκτήσει η κόρα του. Για σιγουριά, με ένα μαχαιράκι το τρυπάμε κάθετα και βλέπουμε στη λάμα του μαχαιριού αν έχει ακόμα υγρασία (δεν πρέπει να έχει). Το βγάζουμε από το φούρνο και απολαμβάνουμε το πιο γευστικό ψωμί με την οικογένεια.

Καλή επιτυχία και καλή απόλαυση σε όσους την δοκιμάσουν!

Μένουμε σπίτι και οργανώνουμε τον χρόνο με τα παιδιά μας

Αυτές τις μέρες τα νέα δεδομένα της ζωής μας απαιτούν προσαρμογή σε μια διαφορετική πραγματικότητα,αλλά και με πολλές προκλήσεις. Ιδίως όσοι από εμάς έχουμε παιδιά  στο σπίτι, πρέπει να σκεφτουμε παραγωγικους τρόπους, που να συνδυάζονται και με τις υπόλοιπες υποχρεώσεις μας. Και όμως αυτό δεν είναι δύσκολο αλλά ούτε και χρειάζεται μαθήματα για το πώς θα το κάνουμε . Το μόνο που χρειάζεται στα αλήθεια είναι ένα καθημερινό πρόγραμμα, μια καινούργια ρουτίνα και ας νομίζεται ορισμένες φορές ότι επαναλαμβάνεστε. 

Τα παιδιά μαθαίνουν από τις δικές μας συμπεριφορές και ανταποκρίνονται στο στρες και στην αβεβαιότητα όπως εμείς. Άρα, πάνω απ' όλα, διαχειριζόμαστε προσεκτικά τις πληροφορίες που μοιραζόμαστε μαζί τους και αξιολογούμε σωστά την έκθεση τους στα μέσα επικοινωνίας, χωρίς να προκαλούμε πανικό, αλλά ψύχραιμα και με σαφήνεια.

Η καθημερινότητά μας αυτές τις μέρες πρέπει να περιλαμβάνει κάποια στοιχεία επανάληψης και σε καμία περίπτωση δεν στοχεύει στην καταπίεση και στα υπερβολικά όρια. Το πρόγραμμά μας πρέπει να δίνει στα παιδιά στιγμές απασχόλησης και να τα κινητοποιεί να ανακαλύψουν ιδέες για να περνούν ευχάριστα.Δειτε λοιπόν μερικές προτάσεις!

Η ώρα του ύπνου:

Σε καμία περίπτωση δεν αλλάζουμε τα ωράρια ύπνου,που είχε νωρίτερα το παιδί μας(τα βάζουμε για ύπνο την ίδια ώρα,τα ξυπνάμε την ίδια ωρα)

Δεν μένουμε όλη μέρα με τις πυτζάμες,βάζουμε τα ρούχα μας και περιποιουμαστε. Χωρίσουμε την μέρα μας σε διάφορες δραστηριότητες.

Ώρα βιβλίου:

Καθόμαστε στο κρεβάτι η στο σαλόνι,αγκαλιά με τα παιδιά μας και διαβάζουμε διαφορά βιβλία,αγαπημένα βιβλια,με ωραίες πολύχρωμες σελίδες. Τα βιβλία λενε είναι ο καλύτερος φίλος ενός παιδιού,τα βιβλία κάνουν πιο έξυπνα παιδιά.

Ώρα φαγητού:

Όπως με τον ύπνο,έτσι και με το φαγητό δεν αλλάζουμε τα ωράρια που είχαμε και πριν..συνεχίζουμε να στρώνουμε το τραπέζι την ώρα που πρέπει,είναι μια ευκαιρία τώρα να μαγειρέψετε όλοι μαζί,να στρωσετε μαζι το τραπέζι και ύστερα στο μάζεμα του τραπεζιού να βοηθήσουν όλοι. Επίσης τώρα αυτές τις μέρες πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη βάση στηνδιατροφή,διότι το να μένουμε όλη μέρα σπίτι είμαι και λίγο "παγίδα" στο τι επιλέγουμε να τρώμε.

Ώρα μελέτης:

Όσα παιδάκια είναι προσχολικής ηλικίας,τα κάνουμε μαθήματα στο σπίτι...κάνουμε επαναλήψεις από τα προηγούμενα μαθήματα που είχαν στο σχολείο,κάνουμε διάφορες αυτοσχέδιες δραστηριότητες- μαθήματα. 

Ωρα του παιδιού:

Επιτρέπουμε στο παιδί μας να μπει στο διαδίκτυο,πάντα με οριο φυσικά,μπορούμε να τα αφήσουμε να παρακολουθήσουν κάποια θεατρική παράσταση,κάποιο καρτούν η και κάποιο παιδικό μουσικό συγκρότημα και να χορέψουμε όλοι μαζί.

Ώρα ταινίας:

Μπορούμε να πούμε ότι πχ "Στις 7 η ώρα θα δούμε όλοι μαζί ταινια"..επιλέγουμεομαδικά την ταινία που θα παρακολουθήσουμε,χαμηλώνουμε τα φώτα,μπορούμε να βάλουμε κουβέρτες και μαξιλάρια στο πάτωμα ώστε να ξαπλώσουμε όλοι μαζί και να φτιάξουμε ποπκορν. 

Ώρα χαλάρωσης:

Ναι ναι...Υπάρχουν και αυτές οι ώρες.. Είναι ώρες χαλάρωσης τόσο για το παιδί,όσο και για τους γονείς. Αυτές τις ώρες λοιπόν επιλέγουμε να χαλαρώσουμε είτε απλά ξαπλωνοντας με κάποιο βιβλίο,είτε έτσι απλά χωρίς να κάνουμε κάτι ιδιαίτερα,άλλωστε για αυτό το λέμε και ώρα χαλάρωσης.

Ας σκεφτούμε απλά ότι αυτός ο χρόνος που περνάμε τώρα με τα παιδιά μας,είναι πολύ σημαντικός και πρέπει να τον εκμεταλλευτούμε ανάλογα.

Πρώτη ανάρτηση

Καλησπέρα, ονομάζομαι Κατερίνα, είμαι 23 ετών και έχω μια πανέμορφη κόρη, την Σοφία η οποία είναι 2 ετών.
Είναι η πρώτη μου ανάρτηση εδώ. Δημιούργησα αυτό το blog για να σας δώσω ιδέες απασχόλησης στο σπίτι, αλλά και να μου δώσετε και εσείς κάποιες ιδέες δικές σας...
Εκτός από τις ιδέες απασχόλησης,θα σας γράφω και για διάφορους μαμαδιστικους προβληματισμούς αλλά και διάφορες υγιεινές συνταγές.
Θέλω η πρώτη μου ανάρτηση να έχει ενδιαφέρον προς εσάς για αυτό λοιπόν ελπίζω να την απολαύσετε και να σας φανεί χρήσιμη.

                       ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ:

Έχω πλέον γνώση με 100% βεβαιότητα ότι η οικιακή εκπαίδευση δεν ήταν για μένα - αλλά ξαφνικά είναι. Τα κλειστά σχολεία λόγω της πανδημίας του κοροναϊού έχουν φέρει πολλή αβεβαιότητα, άγχος και την ανάγκη για ξαφνικές και νέες ρουτίνες για πολλούς από εμάς, αλλά τα καλά νέα είναι ότι έχουμε τόσα πολλά εργαλεία στη διάθεσή μας για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας που ασχολούνται με την εκπαίδευση στο σπίτι.

Ενώ ο στόχος μας τώρα πρέπει να είναι απλώς να το πετύχουμε και να μην προσπαθήσουμε να αντικαταστήσουμε τις αίθουσες διδασκαλίας των παιδιών μας, μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να ακολουθήσουν (και ίσως βοηθήσουν τη λογική μας στη διαδικασία) με κάποιους χρήσιμους πόρους οικιακής εκπαίδευσης για όσους ποτέ δεν είχαν σχέδια οικιακής εκπαίδευσης.

●Τέχνες ανάγνωσης και γλώσσας


Υπάρχουν αμέτρητα βιβλία στο σπίτι για να συνεχίσουμε κατά κάποιον τρόπο τα μαθήματα μας,ώστε να έχουμε φρεσκαρισμενη μνήμη.

●Φαντασία με πλαστελινες 


Για τις ηλικίες 2 έως 8 και άνω, τα παιχνίδια και οι δραστηριότητες βοηθούν τα παιδιά με την ικανότητα ανάγνωσης και την κατανόηση.


●Messy play




Μέσω του συγκεκριμένου τύπου παιχνιδιού το παιδί ακούει, αισθάνεται, αγγίζει και μυρίζει, έρχεται σε επαφή με χρώματα, υφές, σχήματα και μορφές σε δύο και τρεις διαστάσεις.

▶ Έρχεται επίσης σε επαφή με έννοιες όπως αυτές του σχήματος και του μεγέθους, καθώς μαθαίνει να υπολογίζει, να ομαδοποιεί, να ταξινομεί, να δημιουργεί μοτίβα κ.λπ.

▶ Τo messy play ενισχύει τη φυσική περιέργεια των παιδιών και ασκεί τη λεπτή τους κινητικότητα, φέρνοντάς τα σε επαφή με νέα υλικά και τρόπους διαχείρισής τους.

▶ Μέσω αυτού, τα παιδιά χτίζουν αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση με τον πιο διασκεδαστικό τρόπο.

▶ Ταυτόχρονα, πειραματιζόμενα με νέα υλικά, καλλιεργούν την επίλυση προβλημάτων, καθώς προσφέρει ένα διαφορετικό τρόπο έκφρασης για τα συναισθήματα, τις εμπειρίες και σκέψεις των παιδιών. Έτσι, ενισχύεται η φαντασία και η δημιουργικότητά τους.

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται πολύ συχνά στο συγκεκριμένο είδος παιχνιδιού και ανάλογα πάντα με την ηλικία των παιδιών είναι:

● Αφρός
● Δαχτυλομπογιές
● Κόλλα
● Σαπουνόφουσκες
● Νερό
● Πηλός
● Ζυμάρι
● Πλαστελίνες
● Άμμος
● Πέτρες
● Κοχύλια
● Φύλλα
● Αλεύρι
● Δημητριακά
● Ζυμαρικά
● Όσπρια
● Ρύζι κ.λπ.

●Χειροτεχνίες 

Μπορείτε να φτιάξετε μαζί διάφορες χειροτεχνίες που σίγουρα θα περάσει ευχάριστα και δημιουργικά η ώρα. 

Πρόσφατα κάναμε αυτόν τον σκιουρο  όπου βάλαμε πολλά και το γεμίσαμε με φακές.

Πάνω απ 'όλα, αν μπορείτε, προσπαθήστε να φροντίσετε  για την τέλεια φροντίδα του παιδιού σας, σαν να ήταν στο σχολείο. Αυτός είναι ο αδιάφορος χρόνος στην ιστορία και μένει να δούμε πώς εξελιχθεί όλο αυτό. 

Έτσι, μέχρι να ξέρουμε περισσότερα, κάντε το καλύτερο για να διασκεδάσετε με αυτη την διαδικασία. Υπάρχουν σημαντικά μαθήματα ζωής που μπορείτε να μάθετε απλά για να ζήσετε μέσα από αυτήν την εμπειρία, οπότε μην στεναχωριέστε που τα παιδιά σας περνούν όλα αυτά μαζί σας,γιατί μαθαίνουν.